hiç tanımadığım kadınlar sevdi belki beni böyle uzaktan... belki de bir otobüsteydi ya da karşıdan karşıya geçiyordum...hiç tanımadığım kadınlar sevdi beni, tanıdıklarımdan daha çok sevdiler belki de, ve hiç sevmediğim kadınlar sevdi beni...
doğmamış bir begonvil pencerenin pervazında, artık hiçbir öpüşün canlandıramayacağı bir ölü kadın dudağı gibi duruyordu...yaya geçidinde bir kadın durmuş el sallıyordu. otobüste bir kadın durmuş el sallıyordu. yerde açılmamış bir mektup vardı. zarfın kenarında bir kadın el sallıyordu...radyoda birileri yosunları anlatıyordu...telefon habire çalıyordu..hayır açmayacaktım...bu sınanmalara gücüm yoktu artık, hayır açmayacaktım, o olsa bile açmayacaktım...bir begonvil daha düştü...oysa radyoda bir şarkı olmalıydı ve bir fotoğraf şu duvarda........